بیحسی اسپاینال و اپیدورال چیست؟
بلوک های اپیدورال و ستون فقرات نوعی بیهوشی است که در آن بی حس کننده موضعی نزدیک نخاع و ریشه های عصب تزریق می شود. درد را از ناحیه کامل بدن مانند شکم ، باسن ، پاها یا لگن از بین میبرد. بیهوشی اپیدورال و ستون فقرات عمدتا برای جراحی شکم پایین و پاها استفاده می شود. بیهوشی اپیدورال اغلب در زایمان استفاده می شود. اما می تواند برای کنترل درد بعد از جراحی بزرگ شکم یا قفسه سینه مورد استفاده قرار گیرد.
بی حسی اپیدورال شامل قرار دادن یک سوزن توخالی و یک کاتتر کوچک و قابل انعطاف در فضای بین ستون نخاع و غشای خارجی نخاع (فضای اپیدورال) در وسط یا پایین کمر است. ناحیه ای که سوزن در آن قرار می گیرد با بی حسی موضعی بی حس می شود. سپس سوزن وارد شده و پس از عبور کاتتر از آن خارج می شود. کاتتر در جای خود باقی می ماند. داروی بیهوشی به داخل کاتتر تزریق می شود تا در صورت لزوم بدن در بالا و پایین نقطه تزریق بی حس شود. سوند از پشت محکم شده است بنابراین در صورت نیاز به دارو بیشتر می توان از آن استفاده کرد.
- بی حسی اپیدورال – حدود 10 تا 20 دقیقه طول می کشد تا شروع به کار کند.
بیهوشی اسپاینال به روشی مشابه انجام می شود. اما داروی بیهوشی با استفاده از یک سوزن بسیار کوچکتر ، مستقیماً در مایع مغزی نخاعی که نخاع را احاطه کرده است ، تزریق می شود . ناحیه ای که سوزن در آن قرار می گیرد ابتدا با بی حسی موضعی بی حس می شود. سپس سوزن به داخل کانال نخاع هدایت می شود و ماده بی حس کننده تزریق می شود. این کار معمولاً بدون استفاده از کاتتر انجام می شود. بی حسی نخاعی بدن را در زیر و گاهی بالای محل تزریق بی حس می کند. تا زمانی که ماده بیهوشی از بین نرود ، فرد قادر به حرکت دادن پاهای خود نیست.
سردرد شایعترین عارضه بیهوشی اسپاینال است. معمولاً به راحتی قابل درمان است. سردرد با بی حسی اپیدورال کمتر دیده می شود.
آیا عارضه عصبی در روش بی حسی اسپاینال و اپیدورال ایجاد می‌شود؟
در هر دو روش بیحسی احتمال اینکه سوزن با نوک ریشه عصبی برخورد داشته باشد، وجود دارد. نوک سوزن به قدری نازک است، که اگر به نوک ریشه عصبی هم برخورد کند، عارضه طولانی مدتی را ایجاد نخواهد کرد. تنها یک احساس کوتاه برق گرفتگی در پا احساس می‌شود که لحظه‌ای است.
به‌طور کلی عارضه عصبی احتمالی که ایجاد می‌شود، به‌صورت موقت است. در واقع این مشکل خودبه‌خود یا با مصرف برخی از داروها برطرف خواهد شد. بنابراین، هیچ جای نگرانی خاصی در رابطه با عارضه عصبی وجود نخواهد داشت.
نکته‌ای که د باید توجه داشته باشید در خصوص داروهای ضد انعقاد است، در واقع هر زمان که بیمار به بیمارستان مراجعه می‌کند باید در صورت مصرف هرگونه داروهای ضد انعقاد مانند آسپرین، پلاویکس، اسویکس و انوکساپارین یا …. با متخصص بیهوشی در میان بگذارد.
مصرف داروها جهت انجام هر نوع بی حسی باید سه روز قبل متوقف شده باشد، در این مورد حتما با پزشک خود مشورت داشته باشید.
