استپلر پوستی یا منگنه‌های جراحی اغلب برای بستن برش‌های شکم و رحم در حین زایمان سزارین یا سزارین استفاده می‌شوند، زیرا منگنه‌ها به زنان اجازه می‌دهند سریع‌تر بهبود یافته و بافت اسکار را کاهش دهند. جراحان همچنین ممکن است هنگام برداشتن بخشی از اندام یا برش اندام ها و بافت های داخل بدن به منگنه های جراحی تکیه کنند.

آنها همچنین برای اتصال یا اتصال مجدد اندام های داخلی در یک سیستم اندام استفاده می شوند. این دستگاه‌ها اغلب برای جراحی‌های مربوط به دستگاه گوارش، از جمله مری، معده و روده‌ها استفاده می‌شوند، که در آن بخشی از این ساختارهای لوله مانند برداشته شده و بخش‌های باقی مانده باید دوباره وصل شوند.

برداشتن منگنه های استپلر پوستی 

استپلر پوستی  معمولاً به مدت یک تا دو هفته در جای خود باقی می مانند که بستگی به نوع جراحی و محل قرارگیری منگنه ها دارد. در برخی موارد، منگنه های داخلی ممکن است حذف نشوند. آنها یا جذب می شوند یا به مواد افزودنی دائمی برای نگه داشتن بافت داخلی در کنار هم تبدیل می شوند.

برداشتن منگنه های جراحی از روی پوست معمولاً دردناک نیست. اما آنها باید فقط توسط پزشک برداشته شوند. هرگز سعی نکنید منگنه های جراحی را به تنهایی از بین ببرید.

برداشتن نیاز به یک محیط استریل و یک پاک کننده یا استخراج کننده تخصصی جراحی دارد. 

چه زمانی باید با پزشک تماس گرفت

• خونریزی به اندازه ای که باند خیس شود
• چرک قهوه ای، سبز یا زرد بدبو در اطراف محل برش
• تغییر رنگ پوست اطراف برش
• مشکل در حرکت در ناحیه اطراف برش
• خشکی، تیره شدن پوست یا سایر تغییرات اطراف محل
• تب 100 درجه یا بالاتر برای بیش از 4 ساعت
• درد جدید و شدید
• پوست سرد، رنگ پریده یا سوزن سوزن شده در نزدیکی محل برش
• تورم یا قرمزی در اطراف محل برش

استپلر پوستی از چه جنسی تولید شده اند؟

مواد متداول برای استپلر پوستی عبارتند از فولاد ضد زنگ و تیتانیوم. اینها هر دو فلزات قوی هستند که در روش های جراحی مشکلات کمی برای بیماران ایجاد می کنند.

اما منگنه های پلاستیکی اغلب برای افرادی که به فلز حساسیت دارند یا برای کاهش بافت اسکار استفاده می شود.

منگنه های ساخته شده از پلاستیک یا فلز مانند بسیاری از بخیه ها جذب نمیشوند، بنابراین برای جلوگیری از عفونت باید توجه بیشتری شود.